متولد 1294 خورشیدی. فراگیری موسیقی را نزد پدرش، لئون گریگوریان که ویولن نواز چیره دستی بود، آغاز کرد و سپس تحت تعلیم شاوارش باغداساریان (موسیقی دان آذربایجانی) قرار گرفت. روبیک پس از مدتی تدریس ویولن در تبریز، در سال 1319 به تهران آمد و نخستین رسیتال ویلن خود را به اجرا در آورد. سپس به تدریس در هنرستان عالی موسیقی اشتغال ورزید و از 1325 به عنوان معاون پرویز محمود در اداره موسیقی کشور و هنرستان به فعالیت خود ادامه داد. در همین سال گروه کر هنرستان عالی موسیقی به رهبری او تشکیل شد. وی در این دوران از تعالیم پرویز محمود نیز بهره هایی برد.
روبیک گریگوریان از نخستین موسیقی دانان ایرانی است که به جمع آوری ترانه های محلی ایران همت گماشت و حاصل کوشش های خود را در دو جلد به چاپ رساند. در جلد نخست، ترانه ها برای آواز گروهی تنظیم شده اند و در جلد دوم برای آواز و پیانو که در این جلد اصل ترانه ها اندکی بسط و پرورش یافته اند. این ترانه ها پس از گذشت حدود پنجاه سال همچنان در برنامه های گوناگون اجرا می شوند.

پس از مهاجرت پرویز محمود به آمریکا، روبیک گریگوریان به ریاست هنرستان عالی موسیقی و اداره موسیقی کشور گمارده شد. او تا سه سال علاوه بر مدیریت این دو مرکز، رهبری ارکستر سمفونیک تهران را نیز به عهده گرفت. ارکستر سمفونیک حدود ده برنامه به رهبری گریگوریان به اجرا درآورد که در برخی از این برنامه ها تکنوازان نامداری چون رافی پطروسیان (Raffi Petrossian)، کولت فرانتس (C. Frants) و ... شرکت جستند. گریگوریان همچنین برای آشنا ساختن مردم با موسیقی جهانی، برنامه های هفتگی در تالار هنرستان ترتیب داد و در دوره دوم مجلسه موسیقی را تحت عنوان «نامه موسیقی» منتشر نمود.
وی در سال 1331 به اروپا عزیمت نمود. مدتی سرپرست هیات ایرانی در یونسکو بود. چندی نیز از تعلیمات شارل مونش (Charles Munch) رهبر نامدار فرانسوی بهره برد. سپس عازن آمریکا شد و در کنسرواتوار بستن، آموزش ویولن، رهبری کر و بعدها رهبری ارکستر سمفونیک کنسرواتوار را عهده دار شد. چندین بار هم به عنوان رهبر میهمان، ارکستر سمفونیک بستن را رهبری نمود.
روبیک (روبین) گریگوریان پس از سالها دوری از ایران در سال 1355 برای شش ماه تدریس در دانشگاه و اجرای برنامه هایی به تهران آمد. از جمله کنسرتی با ارکستر مجلسی رادیو و تلویزیون ایران در کاخ گلستان که ویژه آثار آهنگسازان ایرانی بود. در این برنامه، این آهنگها به اجرا در آمدند:
-    مصطفی پورتراب        سنت ایرانی
-    هرمز فرهت            فانتزی و فوگ برای ارکستر زهی
-    روبن گریگوریان        گل امان (بر اساس آهنگ محلی کردی)
-    مسعود پورفرخ        قطعه ای برای سازهای زهی
-    شاهین فرهت            کانتانت سمفونیک
روبیک (روبن) گریگوریان در سالهای پایانی دهه 1970 فعالیت خود را در کنسرواتوار بستن به پایان رساند. در بایگانی کنسرواتوار بستن دهها اثر ضبط شده به رهبری روبن گریگوریان موجود است.
آثار:
-    ترانه های روستایی ایران (بخش یکم: برای آواز گروهی، بخش دوم: برای آواز و پیانو)
-    سوییت ایرانی (برای آواز گروهی و ارکستر)
-    کنسرتو برای کر
-    کوارتت زهی
-    اسکرتسو (Scherzo) برای پیانو
-    فانتزی اوریانتال
گریگوریان در اسفند 1369/ مارس 1991 در آمریکا درگذشت (منبع: موسیقی دانان ایرانی، تألیف: پژمان اکبرزاده، انتشارات نوید شیراز، 1380).